بسم الله...
سلام رفیق!خوب باشی و خوب بمونی...هم جسمت و هم روحت...!

می خوام یه راست برم سراصل مطلب....
یادته عزیز؟‍‍! دفعه قبل در مورد انواع آزادی حرف زدیم ویکی ازونها رو هم بررسی کردیم...اما ایندفعه میخوام درمورد دموکراسی یا آزادی بیان حرف بزنم.
کشوری مثل آمریکا که خودش رو حامی حقوق بشر میدونه و ادعا داره که در کشورش دموکراسی بطور کامل اعمال میشه،درنظربگیر! رفیقم خبرداری که فقط اینا رو تو حرف میگه و مرد عمل نیست؟؟!
جنبش وال استریت،دلید موجهی براین ادعاست...

رهبرمعظم انقلاب:
‍‍" این مسئله آمریکا، مسئله مهمی است.این چیزی که بعنوان "جنبش وال استریت" ، مردم آمریکا را به هیجان آورده است،مهم است.سعی کردند این را کوچک نشان بدهند،الأن هم سعی میکنند کوچک نشان بدهند.همین آقایانی که مدعی هستند آزادی بیان لازم است و طرفدار آزادی بیانند،تا دو سه هفته از شروع این جنبش،از همه روزنامه های مهم آمریکا، فقط یک روزنامه خبر این حرکت را منتشر کرد و بقیه به سکوت برگزار کردند! "

شاید بگی بابا چرا انقدر همه کاسه کوزه هارو سر آمریکا میشکنی؟ در جواب باید بگم که اگه بخوایم از آمریکا صرف نظر کنیم،خیلی از کشورهای دیگه هم،همین شیوه رودنبال میکنند...اگر از اخبارمطلع باشی،حتما با گفتن اسم مصر،جنایات حسنی مبارک یادت میاد و لیبی رو با خون ریزی های قزافی به یاد خواهی آورد! و این وسط، تنها حق یه سری مردم بیچاره است که پایمال میشه جرأت حرف زدن هم ندارند!
یکمی عقب تر، اگر به دوران شاهنشاهی کشور خودمون، یه نگاهی کنیم،متوجه میشیم که زندگی در اون دوران،نهایت خفقان و توسری خوردن بوده و بس!
اما مشکل جامعه ما از جایی شروع شد که: وقتی کشور بیمار شد،میکروب های دیگه ای هم از این فرصت استفاده کردن وگلبول های سفید قسمتی از جامعه رو ازبین بردن....بماند تا بعد/


این حقیقت تلخ،همچنان ادامه دارد...در پست های بعدی انشاالله/